ترکیب و ساختار روان کننده ها
روغن‌های روان کننده از دو بخش، افزودنی‌ها و روغن‌های پایه، تشکیل می شوند.
طبقه بندی و دسته بندی روانکارها
درحال حاضر چندین نوع روانکار در بازار موجود است، این لوبریکنت ها از لحاظ شکل ظاهری به دسته‌های روانکارهای روغنی، گریس های نیمه جامد و روانکارهای جامد تقسیم بندی می‌شوند:
روغن های پایه معدنی:
این روغن پایه ها بسته به نوع نفت خامی که از آن تولید می‌گردند، به 3 دسته تقسیم می‌شوند:
- روغن های پارافینیک
- روغن های نفتنیک
- روغن های مخلوط پارافینیک و نفتنیک
روغن های پایه معدنی به 3 روش تولید می‌شوند:
1- روغن استخراجی تصفیه شده با اسید، قلیا یا خاک.
2- روغن تصقیه شده با حلال که پایداری اکسیداسیون خوبی دارند.
3- روغن تصفیه شده با هیدروژن تحت دمای بالا و حضور کاتالیست، که بهترین خواص پایداری اکسیداسیون و ویسکوزیته را دارند.
خواص عمومی این روغن ها در جدول زیر مشاهده می شود:
فاکتور مهم در تعیین خواص روغن های معدنی شاخص ویسکوزیته می باشد که در جدول زیر مقدار این شاخص که نمایشگر دسته بندی متفاوت است، گزارش شده است.
روغن های چرب (Fatty Oil):
روغن نباتی و روغن حیوانی به عنوان مواد اولیه برخی روغن ها و گریس ها استفاده می شوند که در موتورهای تجهیرات هوایی و یا کاربردهایی مانند برشکاری مورد استفاده قرار می‌گیرند،
روغن های مخلوط
روغن های سینتتیک (Synthetic oils):
روانکارهایی که توسط سنتز شیمیایی تولید می شوند و به طور مثال از مواد اولیه ای به شرح ذیل ساخته می‌شوند:
- روغن های سیلیکونی: که در ماشین کاری های دقیق، شرایط دمایی بالا و حتی به عنوان ضد کف استفاده می شوند.
- روغن های دی استر: که در روغن موتور هواپیما و جت کاربرد دارد، و برای تولید روغن هیدرولیک استفاده می شود.
